ظرفیت جذب زیاد بنتونیت در هنگام تصفیه وخالص سازی آب غیرقابل شرب، فاضلاب و پساب از اهمیت ویژهای برخوردار است. هنگام کاربرد همزمان آن با عوامل لخته ساز، بنتونیت مواد پرکننده و اجزای کلوئیدی را بهم چسبانده و تودههای پایداری را تشکیل میدهد که به راحتی پس از میکروفلوتاسیون یا تهنشینی قابل جدا شدن هستند. اینکار نه تنها به نفع محیط زیست ماست بلکه باعث کاهش هزینه برای مشتریان میشود.
بنتونیت به دلیل توانای که در جذب سطحی گونههای کاتیونی از جمله Pb2+ و Cu2+ و رنگهای اسیدی دارد، به عنوان یک جاذب بالقوه برای کاهش سختی آب شناخته شده است. بنتونیت معمولا دارای راندمان حذفی بالایی نیست؛ بنابراین، برای بهبود ظرفیت جذب سطحی آن، بنتونیت به طور معمول با افزودن سایر مواد شیمیایی اصلاح میشود. سدیم دودسیل بنزن سولفونات (SDBS)، یک سورفاکتانت با بار منفی، پتانسیل جذب مؤلفه یونی با بار مثبت را دارد. بدلیل وجود آلکیل بنزن سولفونات که یک ماده اصلی تشکیل دهنده مواد شوینده مصنوعی است، به طور گستردهای در مواد شوینده مورد استفاده قرار گرفته است.